30-04-2024 22:04:50 Wrap up 2e deel zaal: Pein 3 heeft de sleutel tot succes gevonden… alleen te laat

In de vorige wrap up van februari werd onze voortgang tot halverwege de zaalperiode geschreven, dus er gaan doorgaans een paar weken overheen.

 

17 maart werd de laatste zaalwedstrijd gespeeld door “Zondag 1” dus nu zo aan het einde van april een goed moment om nog eens terug te kijken op de tweede helft van de zaal.

 

 

Tijd voor de returns! Behalve MV mochten we het weer tegen iedereen opnieuw proberen. De plezierige tegenstand van De Hoeve 3 was de eerste op 21 januari.

 

We hadden ons terdege voorbereid en zagen dat De Hoeve nog wat routine extra had meegenomen. Waar een oud-eerste speler van de Hoeve anderen zou afschrikken deed het Jan K eerder opleven. De wedstrijd spatte uiteen en spelers knalde de startblokken uit waarbij Jan en zijn directe tegenstander de mooiste duels meteen aangingen. De Hoeve opende de score, maar de Pein nam het daarna over, op hoog tempo en trefzeker. Het was dat de scheidsrechter (Bonne, topper!) even tot rust maande toen Jan en zijn maat na een fair maar fel duel beide op de grond lagen. Sport met onderlinge duels kan al zo mooi zijn dat een scorebord soms genegeerd kan worden, maar in dit treffen was het scoreverloop ook al een verhaal an sich.

Na de 0-1 werd er via een 6-1 en 9-3 tussenstand naar de 14-5 ruststand gespeeld. Scores over alle schijven en fraaie treffers vanuit alle posities. De scherpte droop er vanaf zou je zeggen, maar als alles er in vliegt dan loopt het altijd goed… vanaf de tribunes werd na 15 minuten al geroepen dat er bij 6 doelpunten van een bepaald persoon die avond patat zou worden geserveerd en er tussen spelers nog gestreden werd wie de meeste doelpunten zou maken dan kon je wel stellen: het was deze keer een makkie.

 

Vervolgens kwam Forward op bezoek in de inmiddels warme Dúnoardhal. De bezoekers uit Steggerda hadden nog een versterking meegenomen, maar bij de Pein stond Janco weer eens binnen de lijnen, dus er konden weer flink meters gemaakt worden.

Qua doelpunten waren de heren die dag het meest “on fire”. Janco smeet er 5 in en Dennis wist zelfs een puntje meer te halen dan zijn patat-score een week eerder. (Dus Chinees?!)

Meest werd er echter nagepraat over Dagmar die weer eens een flinke portie verontwaardiging van de dames van de tegenpartij over zich heen kreeg. Met drie doelpunten en relatief weinig gedonder een prima pot gespeeld volgens ons, maar wekenlang blauw-paarse plekken op het onderbeen deden toch een verborgen strijd vermoeden die weinigen als dusdanig opgemerkt had.

 

Bij onze derde en laatste reis naar Drenthe werd Ruinerwold weer eens aangedaan. KIOS wordt altijd in verband gebracht met Romke, maar die was sinds aanvang zaal gestopt met trainen en spelen, dus die ging niet mee… maar stiekem was hij al wel weer begonnen met trainen. Of het de Kerstkilo’s of het mooie korfbalspelletje en de gezelligheid het meest kriebelden weten we niet zeker, maar Romke er bij dat brengt altijd sfeer, dus wij blij.

We wisten nog van de vorige keer dat het een walk-over was in Friesland, dus dat appeltje zou wel even geschild gaan worden.

Bijkomstigheid was dat we hadden gezien dat de gedoodverfde kampioen MV die ochtend al punten had laten liggen tegen WK. Dus we konden ze nog bijhalen en gedeeld kampioen worden als we alles even gingen winnen tot halverwege maart.

 

In Ruinerwold waren de heren van de Pein niet on fire. KIOS structureel met slechts 2 heren spelend waren collectief sterker en de Pein kwam er niet goed uit. Tactische wisselingen hielpen niks. De dames scoorden nog mee waardoor het verschil klein bleef, maar de peinders kwamen geen enkel moment tot een voorsprong. 14-12 einde en de kampioenskoorts die we niet meer verwacht hadden die kon weer de ijskast in.

 

Na enkele weken voorjaarsvakantie en rust qua wedstrijden was het tijd voor revanche op Jubbega na het pannenkoek-gelijkspel. Via werkrelaties hoorden we dat WK 1 een extra oproep had gedaan binnen de groepsapp om te komen trainen. “We moeten zondag tegen een pittige tegenstander” en dat was ook helemaal het wedstrijdbeeld die dag. De Pein 3 had zich evenzogoed ingesteld op een strijdvaardige pot en dat resulteerde in een mooie korfbalwedstrijd. Beide teams ontliepen elkaar niet veel, maar schutter Dagmar (nog steeds blauw) had het vizier op scherp en kon aansluitingstreffers afwisselen met het doordrukken van de score. Na de 9-9 liep de Pein uit naar een 15-11 eindstand.

Prima uitslag.

 

En toen mochten we weer naar Lintjo. De twee eerdere ontmoetingen waren geen wedstrijden en dat werd op de vroege zondag 10 maart ook zo ingeschat. Met de hele fanclub de Wit mee, maar de poten van de babystoeltjes vergeten, dus was het aanpoten langs de lijn om iedereen in het gareel te houden.

Binnen de lijnen was er een schouwspel wat in geen livescore-app valt te beschrijven. De onderschatting van de tegenstander was ook deze keer funest. Soe scoorde nog wel de fraaiste treffer van de wedstrijd, maar directe tegenstander "Sjonnie" wist tot zijn eigen en ieders verbazing in de aanval daarna een zowaar nog grandiozer doelpunt te scoren. Een 9-9 eindstand was nog een gelukje, want de punten hadden ook in Oldeberkoop kunnen blijven.

Hierdoor liep de tweede plek zelfs nog gevaar, dus de laatste wedstrijd was nog wel van belang.

 

De vrijdag vóór de laatste wedstrijd viel het kwartje pas echt. De laatste serie zaalwedstrijden kenmerkten zich voornamelijk met overschatting en onderschatting. Tegen bevreesde opponenten werd er overtuigend gewonnen en de als makkelijk bestempelde tegenstanders konden niet overwonnen worden.

We spraken daarom ook af dat de laatste zaalwedstrijd er vol voor gegaan moest worden ondanks een eerdere wedstrijd die eenvoudig werd gewonnen.

 

Tegen Vitesse zouden we bloedfanatiek van start gaan en dat deden we ook. Enige wat werd vergeten was het doorboren van de korf. Tot 0-5 kwamen de peinders er niet aan te pas. Het harde werken werd echter volgehouden en na de 2-5 rust en 2-7 tussenstand kwam de machine eindelijk op stoom. De 5-8 stand werd naar een 11-8 winst voor De Pein omgebogen, jonge dames werden snoeihard geblokt door de inmiddels niet meer blauwe Dagmar (“ik mocht niet meer onderschatten”).

Een degelijke overwinning en eindelijk het recept gevonden voor een aanstaande voorjaarscompetitie, nooit meer een tegenstander onderschatten.

 

Nu op naar het derde tijdvak in dit seizoen… Driemaal is scheepsrecht?

 

Inmiddels zijn we de voorjaarscompetitie veldcompetitie al voor 1/3 gepasseerd. In mei en juni worden er nog 4 wedstrijden gespeeld. Alle resultaten volgen in de laatste Wrap-up. We vermoeden dat die in juli pas komt.

 

Tot die tijd: We trainen op de vrijdagen en op de woensdag (bij voldoende animo).

Kom eens een keer meedoen of kijken, we zijn dol op mee-trainers en publiek!